- изофат
- III[اضافت]ниг. изофа
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
изофа — (изофат) [اضافه // اضافت] а 1. афзудан, зиёд кардан; афзоиш, афзунӣ; арзиши изофа иқт. арзишест, ки истеҳсолкунанда зиёда аз арзиши қувваи кор ба вуҷуд меорад ва он манбаи даромади софи сармоядорро ташкил медиҳад; изофа кардан (намудан) афзудан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пой — I [پاي] 1. узви бадани инсон ва ҳайвон, ки воситаи рафтан аст ва бадан дар болои онҳо қарор гирифтааст 2. бо изофат – (қисми зери чизе; таг, зер, бун) пои… зери…, таги…, буни… 3. қисми зерини пой, қадам 4. маҷ. тоқаи пойафзол ё як почаи шим, эзор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
факк — [فک] 1. ҷудо шудани ду чизи ба ҳам вобаста 2. ҳар кадом аз устухонҳои ҷоғ, ки дандонҳо ба он пайвастанд; факки барин ҷоғи боло; факки зерин ҷоғи поён, чона; факки изофат грам. афтодани изофа, партофтани бандаки изофии «и» (бештар дар шеър ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ